Makroekonomi Tanımı, Özellikleri ve Tarihi

Makroekonomi, bir ekonominin bir bütün olarak davranışını ve performansını inceleyen ekonomi dalıdır. İşsizlik, büyüme oranı, gayri safi yurtiçi hasıla ve enflasyon gibi ekonomideki toplam değişikliklere odaklanır.

Makroekonomi, ekonomiyi etkileyen tüm toplu göstergeleri ve mikroekonomik faktörleri analiz eder. Hükümet ve şirketler, ekonomik politika ve stratejilerin formüle edilmesine yardımcı olmak için makroekonomik modelleri kullanır.

Ekonomi ne demek?

Makroekonomi nedir?

Makroekonomi, ekonominin genel performansının incelenmesini ifade eder. Mikroekonomi, bireylerin nasıl karar aldıklarını incelerken, makroekonomi mikro ekonominin genel toplam etkisiyle ilgilenir. Makroekonomi, hükümetin kararlarının uzun vadeli sonuçlarını anlaması ve tahmin etmesi için çok önemlidir.

Kısaca Makroekonomi

• Makroekonomi, toplam ekonominin incelenmesini ifade eder.
• Makroekonominin temel hedefleri, istikrarlı bir ekonomik büyüme sağlamak ve yaşam standardını en üst düzeye çıkarmaktır.
• Ekonomik göstergeler, makroekonomik performansı izlemek için iyi bir bilgi kaynağıdır.
• Para politikası ve maliye politikası, hükümet tarafından ekonomik performansı kontrol etmek ve makroekonomik hedeflere ulaşmak için kullanılan araçlardır.

Makroekonominin Hedefleri

Makroekonominin kapsayıcı hedefleri, yaşam standardını en üst düzeye çıkarmak ve istikrarlı ekonomik büyüme elde etmektir. Hedefler, işsizliği en aza indirmek, verimliliği artırmak, enflasyonu kontrol etmek ve daha fazlası gibi hedeflerle desteklenir. Bir ülkenin makroekonomisi birçok güçten etkilenir ve bu nedenle ekonomik göstergeler performansın farklı yönlerini değerlendirmek için çok değerlidir.

Karma Ekonomi Nedir?

Ekonomik göstergeler

1. Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (GSYİH)

Genellikle makroekonominin birincil göstergesi olarak kullanılan mutlak GSYİH, ekonominin belirli bir zamandaki büyüklüğünü temsil eder. GSYİH genellikle hükümet tarafından üç aylık veya yıllık bazda hesaplanır ve yayınlanır.

Genel bir kural olarak, harcama büyümeyi teşvik eder. Bireysel tüketici tüketimi işletmeleri yönlendirir, ticari yatırımlar büyümeyi teşvik eder ve hükümet harcamaları sosyal refahı korur. Net ihracat, (ihracat – ithalat) ile hesaplandığı şekliyle ticareti ölçer. Pozitif net ihracat bir ticaret fazlasını temsil ederken, negatif net ihracat bir ticaret açığını temsil eder.

Ekonomik büyüme, yıldan yıla artışlar gibi zaman içinde GSYİH’yi karşılaştırarak hesaplanabilir.

2. Enflasyon

Enflasyon, genel fiyat seviyelerinin artması ve dolayısıyla satın alma gücünün azalmasıdır. Öncelikle ürün ve hizmetlere yönelik artan talep nedeniyle oluşur ve bu da fiyatları yükseltir. Dolayısıyla enflasyon büyümeyi temsil eder.

Bununla birlikte, satın alma gücü şişirilmiş fiyatlardan çok daha fazla düşerse, genel harcamaları düşürür ve para birimini devalüe ederse çok fazla enflasyon da zararlıdır. Hedef enflasyon oranı genellikle %1 ila %3 civarındadır.

İstihdam Nedir?

3. İşsizlik

İşsizlik, işsiz olan ve aktif olarak iş arayan bireyleri ifade eder. Emekli veya engelli bireyler işsizler listesine dahil edilmemiştir. İşsizlik doğal bir olaydır ve tamamen ortadan kaldırılamaz. İşsizliği farklı kategorilere ayırabiliriz:

• Sürtünmeli işsizlik, bireyler iş aramak için zaman harcadıklarında ortaya çıkar.
• Yapısal işsizlik, ekonomik yapısal değişiklikler nedeniyle işler ortadan kalktığında ortaya çıkar.
• Döngüsel işsizlik, iş döngüsündeki dalgalanmalar nedeniyle oluşur.

Sürtünme ve yapısal toplamı doğal işsizlik olarak adlandırılır. İş değiştiren bireyler veya talepteki düşüş nedeniyle küçülen endüstriler gibi günlük olaylardan kaynaklanır.

Doğal işsizlik ve döngüsel işsizliğin toplamı gerçek işsizliği temsil eder. Doğal olarak, durgunluklarda çalışanlar işten çıkarılır ve refah zamanlarında istihdam oranları fırlar.

İstihdam doğrudan ekonomik çıktıyla ilişkili olduğu için ekonomik koşulların iyi bir göstergesidir. Gerçek işsizlik, ekonominin kısa vadeli koşullarını ölçmek için faydalıdır, doğal işsizlik ise uzun vadeli eğilimleri belirleyebilir.

4. Faiz Oranları

Faiz oranları, borçlunun borç verme karşılığında ödediği getiridir. Merkez bankası tarafından belirlenir – ABD’deki Federal Rezerv ve Kanada’daki Kanada Bankası. Faiz oranları tüketici kararlarını etkilediğinden, ekonomik aktiviteyi etkilemek için çok faydalı bir araçtır.

Faiz oranları yüksek olduğunda, borçlanma daha pahalı hale gelir, bu nedenle tüketiciler harcamaları azaltmaya teşvik edilir. Tersine, faiz oranları düşük olduğunda, borçlanmak daha ucuzdur, bu nedenle tüketiciler daha fazla harcamaya teşvik edilecektir.

Ekonomi Hakkında Bilinmesi Gereken 10 Temel Bilgi

Hükümet Makroekonomiyi Nasıl Etkiler?

Para politikası

Merkez bankaları tarafından uygulanan para politikası, para arzını ve faiz oranlarını etkileyen bir eylemdir. Merkez bankası, doğrudan sonuçlar için faiz oranı hedefleri belirleyebilir. Para arzı aynı zamanda faiz oranını da etkiler, artan arz genellikle faiz oranlarını düşürür (negatif korelasyon). Daha önce de belirtildiği gibi, faiz oranları tüketici tüketimini ve yatırımını etkiler. İki tür para politikası vardır:

1. Genişletici Para Politikası

Ekonomik durgunluk dönemlerinde hükümet, genişletici bir para politikası uygulayarak ekonomik büyümeyi teşvik edebilir. Açık piyasadan menkul kıymet satın alırlar ve para arzını artırmak için zorunlu karşılıkları kolaylaştırırken, diğer yandan faiz oranı hedefini düşürürler.

2. Daraltıcı Para Politikası

Ekonomik patlamalarda, uzun vadede yüksek enflasyon oranları, satın alma gücünü azaltarak sorun yaratabilir. Enflasyonu soğutmak için hükümet, açık piyasada menkul kıymetler satarak , zorunlu karşılıkları sıkılaştırarak ve faiz oranı hedefini artırarak para arzını azaltabilir ve faiz oranlarını artırabilir .

Maliye Politikası

Hükümet, makroekonomiye rehberlik etmek için harcamalar ve vergiler yoluyla maliye politikasını uygular. Devlet harcamaları, iş yaratma ve altyapı iyileştirmelerini etkiler ve bu da dolaşımdaki parayı etkiler. Vergiler, tüketicinin harcanabilir gelirini etkiler. Maliye politikası da iki türe ayrılır:

1. Genişletici Maliye Politikası

Enflasyonu artırmak için hükümetler, dolaşımdaki parayı artırmak veya vergileri azaltmak için harcamaları artırır, böylece tüketicilerin harcayacak daha fazla parası olur.

2. Daraltıcı Maliye Politikası

Enflasyonu hafifletmek için hükümetler, dolaşımdaki parayı azaltmak veya vergileri artırmak için harcamaları azaltır. Sonuç olarak, tüketicilerin harcayabileceği para daha az olur.